„10 000 kroków dziennie? Równie dobrze można zbierać stokrotki”: Lekarz sportowy resetuje krokomierze

Ale, na litość boską, kto zadekretował, że chodzenie 10 000 kroków dziennie jest korzystne dla zdrowia? Kto wymyślił tę liczbę popieraną przez Światową Organizację Zdrowia (WHO)? Dr Daulouède dusi się ze śmiechu: „Japońscy naukowcy, podczas całkowicie stronniczego badania, zleconego w latach 60. w Japonii przez sprzedawców krokomierzy, ustanowili tę regułę 10 000 kroków. Jest więc fałszywa. Dotyczyła ona fenotypu azjatyckiego, a nie naszego fenotypu kaukaskiego. Odpowiada ona około półtorej godziny chodzenia lub 7 kilometrów. Przez lata, a jeszcze bardziej w ciągu ostatnich pięciu lat, ta pseudo-reguła 10 000 kroków była wykorzystywana do sprzedaży aplikacji na nasze telefony i krokomierzy na smartwatchach: w zdrowiu nazywamy to efektem „złotym”. Ale zrozumcie, nie tyle liczy się liczba kroków, co sposób, w jaki je robimy. »

10 000 kroków to cel, który stał się częścią dzisiejszych zwyczajów, szczególnie wśród mieszkańców miast, a zwłaszcza młodych emerytów. Jednak badanie z 2021 r., cytowane przez amerykański magazyn konsumencki „ Consumer Reports” , szacuje, że korzyści w zakresie obwodu talii, cholesterolu, ciśnienia krwi i cukru we krwi są namacalne dopiero po 15 000 kroków dziennie. Do diabła. „Ponieważ”, komentuje dr Daulouède, „chodzenie jest ludzką cechą, podstawową, fundamentalną funkcją. Ta zasada 10 000 kroków, która nią nie jest, powinna być kojarzona z zachowaniem podczas chodzenia. Pozwólcie, że wyjaśnię: 10 000 kroków bez laski, energiczny marsz, aby wspiąć się na Rhune w Kraju Basków, nie ma nic wspólnego z 10 000 kroków, nawet bez laski, aby przejść Mirzę... Wysiłek fizyczny nie jest taki sam. Tak więc pojęcie 10 000 kroków nie powinno być używane jako punkt odniesienia, pomimo sukcesu smartwatchów. Powolne chodzenie nie ma większego wpływu na zdrowie fizyczne.

„Ludzie, którzy chodzą, są mądrzejsi od tych, którzy nie chodzą, ale pod względem fizycznym to zupełnie inna historia!”

Ale ma też coś na temat zdrowia psychicznego, psychologicznego i filozoficznego. Tak mówił Nietzsche: „Tylko myśli, które przychodzą podczas chodzenia, są cokolwiek warte”. A także Kierkegaard, również wielki piechur przed Wiecznym: „Przede wszystkim nie traćcie chęci do chodzenia. Dla mnie, każdego dnia, chodzenie daje mi codzienne dobre samopoczucie i trzyma mnie z dala od choroby, moje najlepsze myśli przyszły podczas chodzenia i nie znam żadnej myśli tak ciężkiej, której nie można by się od niej oderwać wielkimi krokami”. Platon i Arystoteles filozofowali podczas chodzenia. Z Mirzą lub bez. A sam dr Christian Daulouède nie pluje na prostą przyjemność chodzenia i jego kojące zalety. „To prawda, ludzie, którzy chodzą, są bardziej inteligentni niż ci, którzy nie chodzą, ale jeśli chodzi o fizyczność”, mówi, „to inna historia!”

Po tej rozczarowującej obserwacji, lekarz proponuje kilka rozwiązań. „Jeśli chcemy poprawić nasze zdrowie i kondycję fizyczną, schudnąć, lepiej porzucić tempo niedzielnego spacerowicza i wybrać tempo myśliwego, szybki spacer, który sprawia, że ​​się pocimy, ze wspinaczkami, zejściami, sercem, które przyspiesza i zwalnia. Tętno musi się zmienić, a wtedy, tak, wiemy, że poziom cholesterolu spadnie, że serce zostanie pobudzone, stawy, mięśnie. Ci, którzy chodzą szybko podczas wędrówki, w szybkim tempie, poprawiają swoje zdrowie”.

Ponieważ nie każdy ma czas, aby zrobić 15 000 kroków dziennie na raz, lekarz zaleca rozłożenie wysiłku. „Chodzi o to, aby się zadyszeć. Jeśli chodzisz szybko przez długi czas, spalasz kalorie, a one nadal spalają się w nocy, kiedy śpisz. Przypominam również, że szybki marsz to doskonałe ćwiczenie dla osób dotkniętych chorobą Alzheimera; ten wysiłek spowalnia objawy. Osoby cierpiące na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych lub biodrowych nigdy nie powinny przestać chodzić szybko; chrząstka jest odżywiana przez płyn stawowy stymulowany przez chodzenie”.